بررسی عوامل مؤثر بر ارتقای کیفیت آموزش عالی هنر در ایران (از دیدگاه اعضای هیئت علمی هنرهای نمایشی)

آموزش های دانشگاهی بالاترین سطح آموزشی هر کشور قلمداد می شوند و دانشگاه ها بر اساس سطح پیشرفت و نیازهای جامعه مأموریت هایی مانند آموزش، پژوهش و خدمات تخصصی را بر عهده دارند. کیفیت آموزش دانشگاهی، کیفیت فرایند آموزش و یادگیری، کیفیت مهارت و آموخته های دانش آموختگان در آموزش عالی سازماندهی می شوند. تعلیم و تربیت نیروی انسانی هنرمند، پژوهشگر، ماهر و کارآفرین در هنر، گسترش آموزش عالی هنر متناسب با نیازهای جامعه، دانش افزایی و توانمندسازی نیروی انسانی از اهداف عمده ی آموزش عالی هنرند. امروزه کیفیت ساختار نظام آموزش عالی هنر و برنامه ریزی آن مطلوب نیست. شناسایی عوامل مؤثر بر ارتقای کیفیت این عرصه ی آموزشی، هدف اصلی پژوهش حاضر است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعه ی آماری پژوهش شامل 140 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه صدا و سیما بوده و 103 پرسشنامه تکمیل و ارسال شده است. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ای که پژوهشگر طراحی کرده است، استفاده شده است. برای روایی محتوایی از قضاوت اساتید خبره ی هنر استفاده شد و محاسبه ی میزان پایایی با استفاده از آلفای کرون باخ، معادل 91 درصد، انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون تی تک نمونه ای و آزمون رتبه بندی میانگین فریدمن) انجام شد. نتایج پژوهش نشان می دهند که به ترتیب عوامل آموزشی، انسانی، محیطی و ساختار نظام آموزشی در ارتقای کیفیت آموزش عالی هنر مؤثرند.